“Таштуғайҡай, һинең ҡамышыңды
Еҙ ҡурайҡай итеп тартайым…”
Халыҡ йырынан.
Барма ҡайһы ғына мөйөшөнә,
Шатлыҡ иле – минең Ватаным.
Әммә һине,
моңло сал Таштуғай,
Шаттуғай тип бөгөн атаным.
Шаттуғай һин бөгөн,
эй Таштуғай,
Үҙәндәрең – бәхет үҙәне.
Далаларҙы – Иген иле итеп,
Донъяларҙы халҡым биҙәне!
Шаттуғай һин бөгөн,
эй Таштуғай,
Кешеләрең - батыр затынан.
Тир түккәнгә ергә
Исемдәре
Йондоҙ булып күккә атыла.
Шаттуғай һин бөгөн,
эй Таштуғай,
Аҡтан-аҡ һөт, гүйә күңелең.
Йәйләүҙәргә төшөп, аҡ ҡайының
Яулыҡ болғай, нурға күмелеп.
Шаттуғай һин бөгөн,
эй Таштуғай,
Шатлыҡ ташып тулай йөрәктә:
Башаҡтарың ҡамыш ише шаулай,
Уңыштарың йөрөй үрнәктә.
Шаттуғай һин мәңге,
эй Таштуғай,
Ил ҡырында сырлар буҙ турғай.
Уға ҡушлап, даның яңғыратып,
Уйнай бәхет көйөн еҙ ҡурай.